Οι αρνητικές επιπτώσεις της ζάχαρης και της φρουκτόζης στην υγεία είναι ανεξάρτητες από τη θερμιδική τους αξία ή τις επιπτώσεις τους στο βάρος ενώ η μείωσή τους, ειδικά σε παχύσαρκα παιδιά, βελτιώνει το μεταβολικό προφίλ τους.
Χρόνιες ασθένειες, όπως η μη αλκοολική λιπώδης νόσος του ήπατος (NAFLD) και ο διαβήτης τύπου 2 (T2DM) εμφανίζονται πλέον και σε παιδιά, μια ηλικιακή ομάδα στην οποία δεν είχαν εκδηλωθεί στο παρελθόν τέτοιες παθήσεις. Επιπλέον, η δυσλιπιδαιμία και η υπέρταση, δύο παράγοντες κινδύνου για καρδιαγγειακή νόσο (CVD), είναι πλέον κοινά στην παιδική ηλικία ενώ αυτές οι ασθένειες παρουσιάζουν σαφώς υψηλότερη επικράτηση στα παιδιά με παχυσαρκία σε σχέση με εκείνα με φυσιολογικό βάρος.
Δεδομένου ότι ο επιπολασμός του διαβήτη είναι υψηλότερος από ό, τι η συχνότητα εμφάνισης της παχυσαρκίας σε ορισμένες χώρες, όπως η Ινδία, το Πακιστάν και η Κίνα, αυτό υποδηλώνει ότι οι θερμίδες από μόνες τους δεν εξηγούν αυτό το φαινόμενο. Υπάρχει λοιπόν η υπόθεση ότι αλλαγές στη σύνθεση της δίαιτας που σχετίζονται με τη Δυτικού τύπου διατροφή είναι υπεύθυνες για βιοχημικές μεταβολές που προωθούν την αντίσταση στην ινσουλίνη και αναπτύσσουν τις ασθένειες αυτές, που συνολικά αναφέρουμε ως μεταβολικό σύνδρομο.
Μελέτη που δημοσιεύτηκε πρόσφατα και συμπεριέλαβε παχύσαρκα παιδιά, 8-18 ετών, με τουλάχιστον ένα νόσημα του μεταβολικού συνδρόμου, όπως υπέρταση, διαταραχή του μεταβολισμού της γλυκόζης ή υπερτριγλυκεριδαιμία. Στα παιδιά δόθηκε τροφή με περιορισμένη προσθήκη ζάχαρης, αλλά άλλους υδατάνθρακες όπως από φρούτα και αμυλούχα προϊόντα. Στη δίαιτα αυτή το ποσοστό των θερμίδων από υδατάνθρακες ήταν σύμφωνο με της αρχικής διατροφής τους, αλλά η πρόσληψη ζάχαρης και φρουκτόζης είχαν μειωθεί στο 10% και 4% των θερμίδων αντίστοιχα. Οι δίαιτες προσαρμόστηκαν ώστε να διατηρηθεί το αρχικό τους βάρος και η αρχική θερμιδική τους πρόσληψη.
Τα αποτελέσματα αυτής της μελέτης έδειξαν ότι η μείωση της ζάχαρης και της φρουκτόζης, χωρίς καμία άλλη αλλαγή της πρόσληψης θερμίδων, της κατανάλωσης υδατανθράκων ή άλλων μακροθρεπτικών συστατικών μπορεί να επηρεάσει θετικά τη μεταβολική υγεία, σε ένα σύντομο χρονικό διάστημα, ακόμη και χωρίς την απώλεια βάρους. Η πρόσληψη ζάχαρης και φρουκτόζης σχετίζεται περισσότερο λοιπόν με καρδιαγγειακές βλάβες, έναντι της πρόσληψης άλλων υδατανθράκων. Αυτό βέβαια δεν σημαίνει ότι οι ασθενείς πρέπει να μειώσουν μόνο την προσθήκη ζάχαρης, δεδομένου ότι υπάρχουν και πολλές άλλες διαιτητικές αλλαγές που είναι απαραίτητες για τη βελτίωση των δεικτών του μεταβολικού συνδρόμου, όπως είναι η απώλεια βάρους και η κατανάλωση αλατιού. Ωστόσο, η μείωση της προστιθέμενης ζάχαρης μπορεί να θεωρηθεί ως ένα αποτελεσματικό πρώτο βήμα.
Συμπεράσματα
1. Τα παχύσαρκα παιδιά με μεταβολικό σύνδρομο, μειώνοντας την κατανάλωση προστιθέμενης ζάχαρης, αλλά διατηρώντας τις θερμίδες και τα ποσοστά των υπολοίπων υδατανθράκων, παρουσιάζουν βελτιώσεις σε δείκτες του μεταβολικού συνδρόμου με μόλις 9 ημέρες παρέμβασης.
2. Τα αποτελέσματα αυτά δείχνουν άμεσα οφέλη από τη μείωση της πρόσληψης ζάχαρης και φρουκτόζης από τρόφιμα όπως σόδες, ζαχαρούχα ποτά και γλυκά.
3. Παρά τα θετικά αποτελέσματα, οι αλλαγές στον τρόπο ζωής για τη βελτίωση του μεταβολικού συνδρόμου θα πρέπει να είναι ολοκληρωμένες και να περιλαμβάνουν κάτι περισσότερο από τον περιορισμό της πρόσληψης ζάχαρης, όπως είναι και η απώλεια βάρους και η μείωση της πρόσληψης του αλατιού.
ΠΗΓΗ: Lustig RH, Mulligan K, Noworolski SM, et al. Isocaloric fructose restriction and metabolic improvement in children with obesity and metabolic syndrome. Obesity (Silver Spring). 2015
The post H Μείωση της Ζάχαρης Βελτιώνει Δείκτες του Μεταβολικού Συνδρόμου σε Παχύσαρκα Παιδιά appeared first on KaliKardia.gr.
Πηγή: http://www.kalikardia.gr/i-meiosi-tis-zaxaris-beltionei-deiktes-tou-metabolikou-sundromoy-se-paxusarka-paidia/
