Ρόδος: Το νησί των ιπποτών με την πλούσια διατροφική παράδοση!
Το νησί της Ρόδου βρίσκεται στο σταυροδρόμι δυο μεγάλων θαλάσσιων διαδρομών της Μεσογείου, ανάμεσα στο Αιγαίο πέλαγος και των ακτών της Μέσης Ανατολής όπως είναι η Κύπρος και η Αίγυπτος. Ως σημείο συνάντησης τριών πολιτισμών, η Ρόδος έχει γνωρίσει πολλούς πολιτισμούς.
Η Ρόδος είναι το μεγαλύτερο νησί της Δωδεκανήσου. Η πρωτεύουσα του νησιού βρίσκεται στο βόρειο άκρο του και αποτελεί την πρωτεύουσα του νομού έχοντας στο κέντρο της την Μεσαιωνική Πόλη. Το 1988, η Μεσαιωνική Πόλη αναγνωρίστηκε ως Πόλη Παγκόσμιας Πολιτιστικής Κληρονομιάς. Η Μεσαιωνική Πόλη είναι μείγμα διαφορετικών αρχιτεκτονικών από διάφορες ιστορικές περιόδους με δεσπόζουσα την περίοδο της παραμονής στο νησί του τάγματος των Ιπποτών του Αγίου Ιωάννη καθώς και αυτής των Οθωμανών. Σήμερα, αποτελεί ένα ζωντανό κομμάτι της σύγχρονης πόλης όπου αναπτύσσονται εμπορικές, τουριστικές και ψυχαγωγικές δραστηριότητες ενώ περιλαμβάνει και κατοικήσιμες περιοχές.
Η Ρόδος είναι το νησί των αντιθέσεων και η ομορφιά της βρίσκεται ακριβώς σε αυτές τις αντιθέσεις. Στα κοσμοπολίτικα θέρετρα και τις ερημικές παραλίες, στα γραφικά χωριουδάκια που ο τουρισμός δεν φαίνεται να τα έχει αγγίξει και στις καστροπολιτείες της Ρόδου και της Λίνδου. Στα ηλιοκαμένα αιγαιοπελαγίτικα τοπία και στις καταπράσινες ρεματιές, οάσεις δροσιάς, που περιμένουν να τις ανακαλύψεις. Αυτή είναι η Ρόδος!
Ροδίτικη Κουζίνα
Οι βασικές γραμμές της κουζίνας της πρωτεύουσας της Δωδεκανήσου έχουν χαραχθεί μέσα στους αιώνες από τις αμέτρητες κατακτήσεις και τους εισβολείς από Δύση και Ανατολή. Οθωμανοί Τούρκοι, Ενετοί, Φράγκοι, μέχρι και οι Ιταλοί, το πρώτο μισό του 20ου αιώνα, έδωσαν το στίγμα τους σε αυτό που σήμερα ονομάζουμε ροδίτικες γεύσεις. Βλήτα και γλιστρίδες γιαχνί, γεμιστά (από ντομάτες και πιπεριές έως και κολοκυθοανθούς ή κρεμμύδια), κολοκούδι (κολοκύθα) στο φούρνο, κολοκυθοκεφτέδες, πιταρούδια (ρεβυθοκεφτέδες), ντολμάδες με φακές σε φύλλα κυκλάμινου, φακόρυζο, μπαρμπούνια με ντομάτα και πιπεριά είναι μερικά μόνο από τα εκλεκτά τοπικά εδέσματα.
Πασίγνωστα διεθνώς είναι τα ροδίτικα κρασιά που μας χαρίζουν τα 6.000 στρέμματα αμπελώνων οπού καλλιεργούνται αθήρι, μοσχάτοκαι μανδηλαριά και παράγονται κρασιά λευκά, ροζέ και ερυθρά, αφρώδη ή ξηρά, ημίγλυκα και γλυκά, από μικρούς παραγωγούς και 2 μεγάλες τοπικές βιομηχανίες. Επίσης παράγεται ντόπιο ούζο από βότανα και γλυκάνισο, ροδίτικη σούμα (τοπικό ρακί), καθώς και το παραδοσιακό ποτό κοριαντολίνο.
Ανεξάντλητη και η ποικιλία των γλυκών, μεταξύ των οποίων ξεχωρίζουν τα μελεκούνια (είδος παστελιού, που προσφέρεται σε γάμους και αρραβώνες), η ψυχόπιτα που προσφέρεται στα μνημόσυνα, το ριτσέλι (ένα μοναδικό γλυκό κουταλιού με μούστο, ξερά σύκα, κυδώνι και καρπουζόφλουδες), τα μοσχοπούγκια (με γέμιση καρυδόψιχας), το γλυκό κολοκύθα και το υπέροχο καϊμάκι γάλακτος με ζάχαρη.
Συνταγή για Ροδίτικα πιταρούδια
Τα παραδοσιακά ροδίτικα πιταρούδια είναι από τους μεζέδες που δύσκολα μπορεί ν’ αντισταθεί κανείς σαν βρεθεί σε οποιαδήποτε παραδοσιακή ταβέρνα στη Ρόδο! Συνταγή με βάση τα ρεβίθια που θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και εξαιρετικά υγιεινή αν εξαιρέσουμε το τηγάνισμα.
Υλικά
- 400 γρ. ρεβίθια άβραστα (800 γρ. βρασμένα)
- 100 γρ. αλεύρι για όλες τις χρήσεις
- 100 γρ. φαρίνα
- 2 ντομάτες
- 3 κρεμμύδια
- νερό (όσο πάρει)
- 2. κ. γλυκού αλάτι (αν έχετε βράσει τα ρεβίθια σε ανάλατο νερό, διαφορετικά βάλτε 1)
- 2. κ. σούπας δυόσμο
- 1 πρέζα πιπέρι
Διαδικασία
Βράζουμε τα ρεβίθια και τα πολτοποιούμε. Παράλληλα πολτοποιούμε σε μπλέντερ την ντομάτα και το κρεμμύδι. Μέσα σε μια λεκάνη ρίχνουμε τα ρεβίθια, την ντομάτα και το κρεμμύδι και ανακατεύουμε με ένα κουτάλι. Προσθέτουμε το αλάτι και το πιπέρι και ανακατεύουμε καλά. Στη συνέχεια προσθέτουμε το δυόσμο και το αλεύρι . Ανακατεύουμε το μείγμα με το χέρι και προσθέτουμε το νερό. Ο σκοπός είναι να γίνει το μείγμα ένας χυλός, ούτως ώστε να μπορεί να τηγανιστεί. Δεν θέλουμε να είναι πολύ συμπαγής, ούτε και πολύ υδαρής οπότε υπολογίστε ανάλογα το νερό. (σχεδόν ένα ποτήρι). Βάζουμε λάδι στο τηγάνι και ανάβουμε το μάτι σε δυνατή φωτιά. Μόλις το λάδι ζεσταθεί αρκετά, χαμηλώνουμε σε μέτρια φωτιά (δεν θέλουμε να καούν). Με ένα μεγάλο κουτάλι της σούπας, ρίχνουμε το μείγμα στο λάδι. Τα σχήματα είναι ακανόνιστα, περίπου σαν πλατιά κεφτεδάκια. Καταλαβαίνουμε ότι είναι έτοιμα, μόλις ανέβουν στην επιφάνεια του λαδιού και αποκτήσουν χρυσό χρώμα. Εάν κάποιος επιθυμεί μπορεί να προσθέσει και λίγη τριμμένη φέτα στο χυλό
Τα πιταρούδια είναι ιδιαίτερα αγαπητά στα παιδιά και αποτελούν μια καλή εναλλακτική λύση για τους μικρούς μας φίλους που δεν τρώνε τα όσπρια στη συνηθισμένη τους μορφή. Σε μια πιο ελαφριά εκδοχή τους θα μπορούσαμε να τα ψήσουμε στο φούρνο πάνω σε λαδόκολλα απολαμβάνοντας τα οφέλη και την εξαιρετική γεύση τους με μειωμένες θερμίδες.
- Ρόδος
- συνταγή
