Το πάστωμα, είναι παλιά μέθοδος συντήρησης τροφίμων τα οποία ακόμα και σήμερα καταναλώνονται κυρίως λόγω της γεύσης τους αλλά απαιτούν ιδιαίτερη προσοχή.
Το πάστωμα, είναι μία από τις παλαιότερες μεθόδους συντήρησης των τροφίμων. Στις αρκετά παλιότερες δεκαετίες, όταν ακόμα δεν υπήρχαν ψυγεία στα σπίτια, για να διατηρηθούν τρόφιμα όπως το κρέας, το ψάρι, τα λαχανικά, οι άνθρωποι είχαν αναπτύξει διάφορες μεθόδους συντήρησης για να παρατείνουν τη διάρκεια των τροφίμων και να μπορούν να διατηρήσουν στην αποθήκη ή στο κελάρι τους μεγάλες ποσότητες από τα τρόφιμα αυτά. Για να καθυστερήσει η αλλοίωση των τροφίμων από μικροοργανισμούς χρησιμοποιούνταν αντιμικροβιακές ουσίες που εμπόδιζαν, καθυστερούσαν ή απέτρεπαν την αύξηση και τον πολλαπλασιασμό των βακτηρίων, των ζυμών και της μούχλας.
Με βασικότερο σύμμαχο τα φυσικά συντηρητικά που είχαν στη διάθεση τους, τα οποία δεν ήταν άλλα από το αλάτι και το λαδί ή ακόμα και το ζωικό λίπος (λαρδί), καθώς και τις ευνοϊκότερες συνθήκες θερμοκρασίας και υγρασίας αυτών των χώρων, είχαν τη δυνατότητα να έχουν πρώτες ύλες αποθηκευμένες στο σπίτι για μεγάλο διάστημα, προκειμένου να καλύπτουν τις ανάγκες τους.
Πώς φτιάχνουμε τα παστά;
Το πάστωμα με αλάτι (η προσθήκη αλατιού μειώνει την υγρασία, που αποτελεί ιδανικό υπόστρωμα για αύξηση παθογόνων μικροοργανισμών) αποτελεί μια από τις αρχαιότερες μεθόδους συντήρησης κυρίως των ψαριών (παστά και αλίπαστα) και συνήθως συνδυαζόταν με άλλες επεξεργασίες όπως η ξήρανση. Το αλάτι και το ξύδι λειτουργούν ιδανικά ως φυσικά συντηρητικά, διατηρώντας το τρόφιμο για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα. Αν συνδυαστεί το πάστωμα με κονσερβοποίηση ή αποθήκευση σε κενό αέρος, ο χρόνος διατήρησης του τροφίμου μπορεί να αυξηθεί ακόμα περισσότερο.
Έτσι, το χοιρινό που μεγάλωναν και έσφαζαν πριν τα Χριστούγεννα, τα ψάρια που ψάρευαν και διατηρούσαν για μήνες, καθώς και τα παστά λαχανικά μέσα σε ειδικά βάζα είναι κάποια από τα πιο χαρακτηριστικά τρόφιμα που περνούσαν από αυτή τη διαδικασία. Στις ημέρες μας, το πάστωμα εξυπηρετεί περισσότερο τη γεύση, τη διατήρηση παραδοσιακών τροφίμων και τη συνέχιση τοπικών παραδόσεων, παρά την ανάγκη της συντήρησης.
Το πλεονέκτημα που έχουν τα παστά και τα τουρσιά είναι ασφαλώς η γεύση και ότι αποτελούν νόστιμους μεζέδες. Έτσι, είτε τα τουρσιά είτε η λούντζα είτε ο παστός γάβρος αποτελούν μεζέδες που μπορεί να συνοδεύσουν το ούζο ή το τσίπουρο αλλά δεν πρέπει να καταναλώνονται από όλους και συχνά.
Οι αρνητικές επιπτώσεις τους στην υγεία
Η αρνητική επίπτωση των παστών τροφίμων στην υγεία αφορά ασφαλώς την υψηλή περιεκτικότητα τους σε αλάτι, συστατικό που ασφαλώς επιβαρύνει την αρτηριακή πίεση και αντενδείκνυται για άτομα με καρδιολογικά ή άλλα μεταβολικά νοσήματα, όπου η υγεία της καρδιάς και η ρύθμιση της υπέρτασης είναι σημαντικό πρόβλημα, μέσα από τη σωστή διατροφή.
Επίσης, το πάστωμα ειδικά μέσα σε λίπος επιβαρύνει θερμιδικά τα τρόφιμα, αφού ανεβάζει το περιεχόμενο λίπος και μάλιστα το “κακό» και “επιβαρυντικό» κορεσμένο λίπος. Τέλος, είναι προτιμότερο να αποφεύγονται στη διάρκεια της εγκυμοσύνης, για να μην υπάρξει κίνδυνος για το έμβρυο.
Τα παστά τρόφιμα έχουν κατά καιρούς συνδεθεί με την εμφάνιση μορφών καρκίνου όπως π.χ. του εντέρου και του στομάχου. Η εµφάνιση της νόσου επηρεάζεται από τις διατροφικές συνήθειες κάθε κοινωνίας.
Χαρακτηριστικό παράδειγµα αποτελεί η Ιαπωνία, όπου η κατανάλωση παστών κρεάτων και ψαριών είναι ευρέως διαδεδοµένη σε συνδυασμό με υψηλά ποσοστά καρκίνου του στομάχου. Δεν υπάρχει όμως απόλυτα εξακριβωμένη σχέση.
The post Τα παστά τρόφιμα στη διατροφή μας appeared first on KaliKardia.gr.
Πηγή: http://www.kalikardia.gr/ta-%CF%80%CE%B1%CF%83%CF%84%CE%AC-%CF%84%CF%81%CF%8C%CF%86%CE%B9%CE%BC%CE%B1-sti-diatrofi-mas/
